Naguib Mahfouz

Raczkowanie w blogowaniu zaczynam od paru słow o moich ulubionych pisarzach. Pierwsze miejsce na mojej liscie zajmuje bez apelacyjnie Naguib Mahfouz. Jest nie tylko wybitnym i jak z rozeznania mojego wskasuje malo znanym wsrod polskich czytelnikow pisarzem ale także egipskim noblista :) Dlatego tym bardziej zachęcam wszystkich nieswiadomych do swiadomego zakupu jego twórczosci bo wiecej niz warto :)

Mahfouz jest autorem 33 powieści, 13 opowiadań, 30 scenariuszy filmowych, kilku dramatów a także licznych artykułów prasowych. Jego twórczość literacka powstawała na przestrzeni przeszło sześćdziesięciu lat. Ostatnim wydanym przez Mahfouza dziełem był zbiór opowiadań Ahlam fatrat an–naqaha (Marzenia okresu rekonwalescencji) i był wydany w 2004 roku. Wiele znawców i badaczy literatury arabskiej określa go mianem egipskiegp Balzaca nie bez kozery zresztą.

Wielką rolę w jego powieściach odgrywa moj ukochany Kair, którego topografia i atmosfera są po mistrzowsku zilustrowane w poszczególnych dziełach i nie sposob nie ulec urokowi i czarowi jakie to miasto w sobie posiada. Być moze stad też moje takie uwielbienie do prac tego autora.

Naguib Mahfouz urodził sie w 1911r w Kairze, zmarł niedawno bo w  2006. Został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1988.

Na język polski przetłumaczono pięć książek Mahfouza które wszystkie pięc z zapartym tchem przeczytałam :)
 1.Hamida z zaułka Midakk przekł. J. Kozłowskiej, Warszawa 1982,
2. Opowieści starego Kairu przekł. J. Kozłowskiej, Warszawa 1989,
3. Złodziej i psy przekł. Jacek Stępiński, Warszawa 2007
4. Rozmowy nad Nilem przekł. Jacek Stępiński, Warszawa 2008,
5. Opowieści starego Kairu. Kamal, przekł. J. Kozłowska, Warszawa 2009.

Dodatkowo mnie udało sie dotrzec do znacznie wiekszych zbiorow jego tworczosci w jezyku angielskim za pomoca kolezanek i kolegow z czasów mieszkania w Egipcie. Poniewaz spedzilam tam 8 lat zycia mam ich wiele i to dzieki nim moglam sie tak wlasnie mocno zachlysnac Mahfouzem ( Yasmine, Rasha, Ahmed, Amina shokran habaibis za przesyłki DHL :)  

Z wielkim sentymentem  wracam myslami do kawiarni Al-Fishawy w Kairze w ktorej to Naguib popijał swoja ahwę ( mocna czarna kawa ) i pisał kolejne swoje dzieła a w której to ja popalałam sziszę :) ze znajmymi ukradkiem przed rodzicami zeby boze bron mnie nie przylapali :)
Na slynnym bazarze Kairskim Khan el Khalili  doczekał sie nawet własnej kawiarni pod szyldem własnego nazwiska ktora juz nie jest typowa lokalna kawiarenka a bardziej luksusowa kawiarnia wyłącznie dla bogatych turystow nie uznajacych braku klimatyzacji :)

Pisarz pióra którego kazdą książke warto przeczytac i o tym moge zapewnic z pelna odpowiedzialnocia. Począwszy od nagrodzonej noblem " Zlodziej i Psy" przez slynna trylogie "Opowiesci starego Kairu" jak i barwną i bardzo kontrowersyjna jak na kraj arabski "Hamidę z zaułka Midaq" opowiadająca historię prostytutki, biseksualisty i innych ludzi zamieszkujących pewien wybrany zaułek Kairu.

Polecam wszystkim zainteresowanym kulturą, pogladami, zwyczajami egipskimi w zeszlym stuleciu. Zapierające dech w piersiach opisy miejsc i ludzi. Niejednokrotnie obraz mylny do tego ktory mamy obecnie o krajach Islamu-malo z nas wie, ze zeszle stulecie a szczegolnie lata 60-te i 70-te byly w Egipcie rownie odwazne kulturowo i spolecznie jak Francja czy Anglia w tym okresie w Europie. Kobiety byly wyzwolone, religia nie wtracala sie do polityki, fundametalizm jeszcze nie zdarzyl rozwiną skrzydeł.  Orient lat 60tych i nie tylko w pelnej okazałosci :)